The Adventure Of Nine : ตอนที่ 1 Begin

[DekDen]

จะมีใครรู้ว่า แค่เผลอหลับไป พอตื่นขึ้นมากลับต้องเจอกับเรื่องราวที่เหนือความคาดหมาย เป็นเรื่องที่ร้ายแรงจนเกือบทำให้ตื่นเต้น สนใจได้

เด็กเพียงอายุแค่ 9 ขวบจะก้าวผ่านมันไปได้อย่างไร

วันนี้เป็นวันไหนวันที่เท่าไรกันนะ ผมไม่สนใจหรอก ท้ายสุดผมก็ต้องตื่นไปเรียนอยู่ดี เอาละคิดได้แล้วก็ตื่นเลยดีกว่า ผมตื่นลงมากินข้าวเช้า
หลังจากนั้นผมก็ไปโรงเรียน ระหว่างเดินไปโรงเรียน ผมก็พุดกะตัวเอง ทำไมชีวิตเด็กอย่างเราถึงน่าเบื่อจังนะ ดันเป็นเด็กที่ไม่เหมือนใครอีกเรา
ไม่เหมือนตรงไหนน่ะเหรอ ตอบได้อย่างเดียวเลย เก่ง หล่อไงละ 555 ดันมีคนเห็นผมพุดพร้อมโพสท่าทางซะได้ ผมอายนิดหน่อยแล้วเดินไปโณงเรียนต่อ

ถึงโรงเรียนแล้วก็เจอเหมือนเดิม ร้องเพลงชาติ สวมมนต์ ฟังครุบ่นหน้าเสาธง ตอนนี้ก็เริ่มเรียน วิชาแรก เห้อ วิชาแรกเจอ ส.ป.ช. เลยเหรอ
วิชานี้ทำให้ผมเบื่อ จนเผลอหลับไป ผ่านไปไม่นาน ผมได้ตื่นขึ้นมา อ่าว ! ทำไมคนในห้องหายไปไหนหมดนะ ผมได้เดินออกจากห้องเดินดูห้องข้าง ๆ
ปรากฏห้องข้าง ๆ ก้ไม่มีคนเหมือนกัน ผมแปลกใจเลยเดินไปดูที่โรงอาหาร ที่โรงอาหารก็ไม่มีคน เอ่ ! คนทั้งโรงเรียนไปไหนหมดนะ ผมได้ยินเสียงแปลก ๆ ออกมาจาก
แถวโรงอาหาร ผมได้เดินไปดู ค่อย ๆ เดินไปตามเสียงนั้น แล้วผมก็เจอแมว

ผมยังคาใจไม่หาย ว่าทำไมคนหายไปไหนหมด ผมได้เดินขึ้นไปชั้น 2 เพื่อจะได้มองสนามหญ้าได้ชัดเจน ทันใดนั้นเอง ผมเห็นยานแปลก ๆ อยู่กลางสนามหญ้า
รอบ ๆ ยานมี สตว์ประหลาดเยอะแยะ ผมมองทั่ว ๆ ยาน เห็นเด็กนักเรียนหลายคนกำลังเดินขึ้นไปบนยาน ทันใดนั้นเอง สัตว์ประหลาดพวกนั้นเห็นผม และพวกมันก็
รีบวิ่งเข้ามาหาผม โดยมี ตัวอะไรไม่รุ้ ออกคำสั่งโดยการชี้นิ้วมาที่ผม ผมคิดเช่นนั้น ด้วยความตกใจ ผมได้รีบวิ่งหาที่หลบสัตว์พวกนั้น ผมได้หลบอยู่ในห้องเก็บของพละศึกษา
ผมกระวนกระวาย คิดอะไรไม่บอกได้แต่ พูดกะตัวเองตามเคย ว่า ทำไมอยู่ดี ๆ ถึงเจอเรื่องยบ้า ๆ แบบนี้ด้วยนะ เราเป็นเพียงเด็กเก่งหล่อ อายุเพียง 9 ขวบเองนะ(ผมแอบปลอบใจตัวเอง )

และแล้วก็มีเรื่องทำให้ตกใจอีกรอบ อยู่ดี ๆ ก็มีแสงแปลก ๆ ออกมาจากกำแพง ในห้องที่ผมหลบอยู่ ผมตกใจ คว้าเอาไม้พลอง มาเป็นอาวุธ เพื่อป้องกันตัว
มีตัวอะไรก็ไม่รู้ โผล่ออกมาจากแสงนั้น แล้วมันก็เห็นผม พอมันเห็นผม มันได้คุยกะผม ว่า เขามาดี เขาชื่อ เทเพเน มาเพื่อ กำจัด พวก อเกเรอุส ผมได้ยิงก็ยิ่ง งง
แต่ก็ช่างเถอะในเมื่อเขาบอกว่าเขา มาดี ผมจึง ถามในเรื่องที่ผมเจอ

ผม : แล้วพวก อเกเรอุส คือใครกันละ
เทเพเน : เป็นพวกที่จ้องจะเอาตัวเด้ก ๆ ไปเพื่อดัดแปลงให้เป็นพวกเดียวกับมัน แล้วสัตวืประหลาดพวกนั้นเป็นลูกน้องมัน
ผม : แล้วตอนนี้ เราต้องทำยังไงต่อไปละ เทเซเก
เทเพเน : โทษนะครับ ผมชื่อ เทเพเน ไม่ใช่ เทเซเก จะทำยังไงเหรอ ตอนนี้ก็คงต้องสุ้แล้วละ เอานี่ไปไว้สุ้กะพวกมัน ปืนยิงได้ 1 นัดแล้วต้องรอ 3 วิถึงจะยิงนัดต่ไปได้
กระบอง เอาไว้ใช้ระยะใกล้
ผม : อาวุธพร้อมขนาดนี้ ผมต้องสู้ด้วยเหรอ
เทเพเน : ถ้านายไม่สุ้นายจะโดนจับตัวไป เพราะสัตว์พวกนี้ ตามมาเพื่อจับนาย และนายเป็นคนเดียวที่รอดด้วย มันคงไม่ปล่อย นายง่าย ๆ แน่ แต่ทำไมนายไม่โดนมันเอาตัวไปละ
ผม : ผมก็ไม่รุ้เหมือนกัน ผมเผลอหลับ ตื่นขึ้นมา ก็ไม่เห็นใครแล้วละ
เทเพเน : เป็นงี้นี่เอง เอาละผมต้องไปจัดการมันแล้วละ ก่อนที่ยานนั่น จะไปจากที่นี่

พบเขาพูดเสร็จเขาก็ออกไปสุ้กับ สัตว์ประหลาดพวกนั้น เขาได้แยกร่างออกมา เยอะแยะ สุ้กะสัตว์พวกนั้น ผมลังเลอยู่นิดนึง แต่ถ้าผมไม่สู้ ผมก็โดนจับไปแน่เลย
ผมเลยต้องสุ้ถึงแม้ไม่อยากสู้ ฮือ ๆ ผมค่อย ๆ หลบอยุ่ด้านหลังของ เทเพเน และคอยยิงใส่พวกสัตวืประหลาดเรื่อย ๆ และในที่สุด พวกเราก็จัดการพวกมันได้สำเร็จ
ร่างแยกของ เทเพเน ก้หายไป ผมแปลกใจมาก ที่สัตวืประหลาดพวกนั้น กลายเป็น ครู คนขายของ ผมเลยถามเขา

ผม : ทำไม สัตว์ประหลาดหลายเป็นครุ / คนขายของได้ละ
เทเพเน : พวกอเกเรอุส จะเอาแต่พวกเด็ก ๆ ถ้าไม่ใช่เด็ก ๆ มันจะเสกให้เป็นทาสของมัน หรือที่นายเรียกว่าสัตว์ประหลาดนั่นละ
ผม : แล้วทำไม สัตว์พวกนี้ถึงมี หลายสีละ
เทเพเน : ตัวสีฟ้าคือพวกที่โดนเสก ส่วนตัวที่เขียวเป็นลูกน้องมันโดนตรง มันส่งพวกนี้มาคอบควบคุมตัวที่ถูกเสก(ตัวสีฟ้า)

ทันใดนั้นเอง มีสัตวืประหลาดสีเขียวตัวหนึ่งได้ยิงอะไรไม่รู้ขึนฟ้า แล้วมันก็สลายไป

ผม : มันทำไอไรน่ะ
เทเพเน : มันคงส่งสัญญาณไปบอกว่า เอาตัวนายไปไม่สำเร็จ และคงบอกว่า มีผมเข้ามาช่วย
ผม : มันรุ้จักนายด้วยเหรอ
เทเพเน : รู้ เพราะว่าผมได้ตามมันมาเพื่อกำจัดมันมานานแล้ว
ผม : แล้วทำไมนายถึงมาคนเดียวเหรอ แล้วผมต้องทำยังไงต่อไปละ
เทเพเน : ผมได้รับคำสั่งให้กำจัดมันโดยตรง เพื่อเป็นการวัดความสามารถผม ถ้าผมไม่ไหวผมสามารถขอความช่วยเหลือจาก ทีมสับสนุนได้ทุกเมื่อ
ตอนนี้ พวกมันเอาตัวนายไปไม่ได้ พวกมันคงจะตามล่า นายเพื่อเก็บเรื่องที่นายเห็นเป็นความลับ

เขาพูดจบ ก็เดินตามทางออก เพื่อออกจากโรงเรียน ผมไม่รุ้จะทำยังไง ผมเลยเดินตามไป โดยที่ปล่อยคนที่กลับคืนร่างเดิมไว้แบบนั้น

ผม : แล้วนายจะไปไหนเนี่ย แล้วพวกที่กลับร่างเดิม แล้วพ่อแม่เด็กจะไม่วุ่นวายตามหาเหรอ แล้วมันจับเด็ก ๆ เข้าไปในยานแล้วเอาไปไหนละ
เทเพเน : ช่างถามจังนะ พวกที่กลับคืนร่างเดิมจะจำเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้ ส่วนพ่อแม่เด็กที่โดนเอาไป พวกมมันจะดึงความทรงจำของเด็กเกี่ยวกับพ่อแม่ แล้วส่งสัญญาณไปหา
ทำให้พ่อแม่ ของเด็กเหล่านั้น ทำให้ ลืมเรื่องของเด็ก ๆ ไป พวกมันคงจับเด็กไปเก็บไว้ที่ดาวมันเพื่อรอเวลาน่ะ
ผม : แล้วนายจะทำยังไงต่อ เดินออกไปแบบนี้คนอื่นตกใจนายหมดแน่ หน้าตาไม่เหมือนคนอยู่
เทเพเน : ผมคงต้องอยู่ใกล้ ๆ นายตลอด เพราะพวกมันจะต้องตามล่านายแน่ ผมจะไปบ้านนายยังไงละ ส่วนเรื่องหน้าตาไม่ต้องห่วง ผมแปลงร่างได้

มันยากมาที่ผมจะยอมรับเรื่องบ้า ๆ แบบนี้ได้ สัตว์ประหลาดเอย ยานเอย และยัง เป็นเรื่อง เทคโนโลยี ของพวกนี้อีก ผมไม่รู้จะทำยังไงเลยต้องจำใจ พาเขาไปอยู่ที่บ้าน
เผื่อพวกอเกเรอุส จะตามล่าผมอีก

เทเพเน : ;แต่นายชื่ออะไรละ ผมจะได้เรียกถูก
ผม : เรียกผม ว่า ก้าว ละกัน

เมื่อเด็กคนหนึ่งต้องอยู๋ในเหตุการณ์อันตราย โดยหลีกเลี่ยงไม่ได้ ชีวิตที่น่าเบื่อเพราะการเรียนตอนแรกกลับต้อง กลายเป็นชีวิตที่อยู่บนความสี่ยงตลอดเวลา
กลายเป็ฯชีวิตที่น่าตื่นเต้น ที่เต็มไปด้วยความอันตราย เขาต้องทำอย่างไรนะ ถึงจะหลุดรอดจากการตามล่าของ พวกนั่นได้ !!!!!

jesuit